اثربخشی مشاوره شغلی به سبک تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری شغلی کارکنان شرکت نفت اهواز

این پ‍ژوهش به منظور بررسی اثربخشی مشاوره شغلی به سبک نظریه تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری شغلی کارکنان شرکت نفت اهواز انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان شاغل در بخش مدیریت عملیات شرکت نفت و گاز کارون بودند. روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای می باشد. به این ترتیب که از هر مدیریت با توجه به حجم نمونه درصدی را که تعیین شده بود به صورت تصادفی انخاب کردیم. سپس 60 عدد پرسشنامه سازگاری شغلی بل بین کارکنان شاغل در مدیریت عملیات اجرا گردید. سپس به صورت تصادفی طبقه ای آنهایی که سازگاری شغلی پایین داشتند انتخاب شدند. هر کدام از آنها پرسشنامه سازگاری شغلی بل را تکمیل نمودند که پیش آزمون پژوهش نیز تلقی می شود و از این تعداد 30 نفر با توجه به نتایج پرسشنامه دارای شرایط لازم برای شرکت در جلسات تشخیص داده شدند، بصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. محتوای جلسات طبق نظریه تحلیل رفتار متقابل اریک برن تهیه گردید و در طی 12 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. برای تصمیم گیری در مورد فرضیه آماری، از t مستقل استفاده شد. نتایج آماری نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل در سازگاری شغلی کارکنان، در سطح معناداری 1 ./. موثر بوده است. واژگان کلیدی: تحلیل رفتار متقابل اریک برن، سازگاری شغلی، سازگاری